ความหยาบผิวของร่องลิ่ม

1. ความกว้างด้านข้างของร่องลิ่ม (Flanks): Ra = 3.2 μm

• เหตุผล: เกรดความแม่นยำนี้ช่วยให้สามารถประกอบด้านข้างของลิ่มและร่องลิ่มได้อย่างราบรื่น และมีพื้นที่สัมผัสจริงที่เพียงพอสำหรับการส่งแรงบิด ซึ่งช่วยป้องกันการกระจุกตัวของความเครียด การสึกหรอจากการเสียดสี และการเริ่มต้นของรอยร้าวจากการล้า

• การบรรลุผิวสำเร็จ: โดยทั่วไปแล้ว ความหยาบผิวนี้สามารถทำได้โดยตรงผ่าน การกัดละเอียด, การคว้าน, หรือ การไส โดยไม่จำเป็นต้องมีกระบวนการตกแต่งเพิ่มเติม (เช่น การเจียรหรือการขัดเงา) ทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายมาก

• การใช้งาน: นี่คือการเลือกมาตรฐานสำหรับเครื่องจักรทั่วไปส่วนใหญ่ (เช่น กล่องเกียร์ เพลาส่งกำลัง รอก ข้อต่อ) ภายใต้สภาวะการรับน้ำหนักและความเร็วแบบเดิม

2. พื้นผิวด้านล่างของร่องลิ่ม: Ra = 6.3 μm

• เหตุผล: พื้นผิวด้านล่างเป็นพื้นผิวที่ไม่ทำงาน หน้าที่หลักคือการรองรับและวางตำแหน่งลิ่มในแนวรัศมีระหว่างการประกอบ ข้อกำหนด Ra=6.3μm นั้นเรียบพอที่จะทำให้ลิ่มสามารถวางตัวที่ด้านล่างได้อย่างถูกต้องโดยไม่มีการรบกวน แต่ก็ประหยัดเพียงพอเนื่องจากไม่ได้มีส่วนช่วยในการส่งแรงบิดโดยตรง

• การบรรลุผิวสำเร็จ: ความหยาบผิวนี้สามารถทำได้ง่ายในการผ่านครั้งเดียวผ่านการกัดแบบเดิม

• จุดวิกฤต: สำหรับพื้นผิวด้านล่าง คุณภาพของ รัศมีมุมมนมีความสำคัญมากกว่าความหยาบผิว การตัดเฉือนต้องทำให้มุมมนเรียบ ปราศจากมุมแหลม รอยเครื่องมือ หรือรอยร้าวขนาดเล็ก ข้อบกพร่องเหล่านี้เป็นแหล่งหลักของการกระจุกตัวของความเครียดและอาจนำไปสู่ความล้มเหลวของเพลาที่เริ่มต้นจากปลายร่องลิ่มภายใต้แรงบิดสลับ